بیماری اوتیسم در کودکان

امروزه یکی از مسائل مهمی که در والدین و پرستار کودک ایجاد نگرانی بوجود آورده بیماری اوتیسم می باشد. در این مقاله سعی داریم تا جایی که بتوانیم درباره این بیماری و عوامل آن توضیح دهیم.

ابتدا لازم است بدانیم اوتیسم چیست؟

بیماری اوتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی ، کلامی غیر  طبیعی مشخص می شود . علائم این اختلال در سال های اولیه عمر بوجود می آید و علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. همچنین بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد.

کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیماری اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی ، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشکل دارند. این بیماری ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می کند . در برخی افراد دیده شده رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری  نیز دیده می شود. در این افراد حرکات تکراری  دست زدن ، پریدن  پاسخ های غیر معمول به افراد ، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و امکان این را دارد که در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی)  نیز حساسیت های غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم ، اختلال در ارتباط است.

طی تحقیقات بعمل آمده 50 درصد از کودکانی که مبتلا به بیماری اوتیسم هستند توانایی این را ندارند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری رابطه با دیگران استفاده کنند. عدم به کار بردن ضمیر «من»  از ویژگی های کلامی این کودکان است. از مسائل دیگر تکلمی، تکرار کلمات و جملات اطرافیان است.

علت بیماری اوتیسم چیست؟

این بیماری یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال عملکرد عصبی – روانی در فرد می شود. اگر چه به نظر می رسد که اوتیسم عارضه نادری است اما اطلاعات اخیر گویای آن است که شیوع اوتیسم حتی تا ۲۰ مورد در هر۱۰۰۰۰ تولد زنده می رسد. اوتیسم در پسران
۳ – ۴ برابر بیشتر از دختران دیده می شود . اگر چه علت اصلی آن کاملاً شناخته شده نیست، اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات بسیاری در این زمینه صورت گرفته است. تحقیقات تأکید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی در مغز دارد . در بسیاری از خانواده ها سابقه اوتیسم و یا اختلالات مربوط به آن وجود داشته است که ریشه ژنتیک را مطرح می کند اگر چه تا به حال ژن خاصی که مربوط به اوتیسم باشد شناخته نشده است .  پژوهشگران در مورد نقش ژنتیک در علت شناسی اوتیسم اختلاف نظر دارند و عده ای از آنها ترکیب چندین ژن را به عنوان علت اختلال مطرح می کنند .

 علائم اوتیسم چیست ؟

افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً حداقل نصف علائمی را که در زیر عنوان شده است بروز می دهند . این نشانه ها از خفیف تا شدید تغییر می کنند .

• مشکلات شدید تکلمی دارند.
• کلمات و جملات دیگران را تکرار می کنند.
• در موقعیت های کاملا متفاوت رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد دیده می شود.
• خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطراب می شوند.
• توانایی برقراری رابطه با دیگران را ندارند.
• اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاومت می کنند.
• به روش های آموزش معمولا پاسخ نمی دهند.
• سروصدا به پا می کنند و به علت هایی که برای دیگران روشن نیست شدیدا پریشان می شوند.
• تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی آنها کم است.
• در ابراز نیازها مشکل دارند و از اشارات و حرکات به جای کلمات استفاده می کنند. اغلب از ضمایر استفاده معکوس می کنند، به جای استفاده کردن از کلمه «من» از «تو» استفاده می کنند.
• دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را بغل بگیرند.
• از خطرات نمی ترسند.
• با اسباب بازی، درست بازی نمی کنند.
• به صبحبتها و یا صداها پاسخ نمی دهند به طوری که به نظر می آید ناشنوا هستند در صورتی که حس شنوایی سالمی دارند.
• کودک مبتلا به اوتیسم پرتحرک یا کم تحرک است.
• احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.
• کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم 70 درصد دارای ناتوانی هوشی هستند.
• چرخیدن و تاب خوردن را بسیار دوست دارند.

 موسسه پرستاری مهرگان

پرستار نوزاد